Το τελευταίο και ανολοκλήρωτο σπονδυλωτό µυθιστόρηµα του Τρούµαν Καπότε, αποτυπώνει την ξέφρενη πορεία τού φέρελπι ηδονοθήρα συγγραφέα Π. Μπ. Τζόουνς (σκοτεινού άλτερ έγκο του ίδιου του συγγραφέα), από τα λογοτεχνικά σαλόνια και τα δείπνα διασηµοτήτων στη Νέα Υόρκη και το Παρίσι του ’50 και του ’60, µέχρι τους άθλιους ξενώνες και την ερηµιά των κακόφηµων µπαρ της Ταγγέρης. Ανήθικοι τυχοδιώκτες, εκµαυλισµένοι κροίσοι, απεγνωσµένοι καλλιτέχνες και αδίστακτες καλλονές περιδινούνται ακούραστα γύρω από τολµηρές εκµυστηρεύσεις και απαγορευµένες απολαύσεις, συνθέτοντας µια «τοιχογραφία τεράτων» που παρελαύνουν µε όλη τους τη γύµνια µπροστά στο παραφθαρµένο µα αλάθητο βλέµµα ενός από τους τελευταίους µεγάλους στυλίστες της γραφής.
Ένα βιβλίο το οποίο ο Καπότε προσπαθούσε να ολοκληρώσει για περίπου 15 χρόνια παλεύοντας με τον εαυτό του και με το θέμα του. Μάλιστα, σε συνέντευξή του είχε αναφέρει ότι αυτό το βιβλίο «είτε θα με σκοτώσει, είτε θα το σκοτώσω εγώ!».
Τα πρώτα κεφάλαια δημοσιεύτηκαν σε συνέχειες στο περιοδικό Esquire, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων από τους διάσημους φίλους του, οι οποίοι θεώρησαν ότι «βγάζει στη φόρα τα άπλυτα της υψηλής κοινωνίας».